การเปลี่ยนแปลงที่เราคาดไม ่ถึง
Posted 21-07-2009 at 08:43 PM by samkinkin
เรื่องนี้ที่ผมอยากจะเล่าให้ทุกๆคนฟังก็เพราะว่าผมได ้ประสบกับตัวของผมเองครับ และคิดว่า พี่ๆเพื่อนๆที่อยู่สายวิชาชีพนี้ก็คงเป็นเช่นเดียวกั บผม
เรื่องมันมีอยู่ว่าภาวะความอ้วนที่ค่อยๆคลืบคลานเข้า มาโดยที่เราไม่ทันรู้ตัวครับ กว่าเราจะรู้ตัวไอ้พุง
พุ้ยที่อยู่ติดกับตัวเรามันก็ยื่นออกมามากมายเสียแล้ ว เฮ้ออออ พูดไปแล้วก็เศร้า
ขอเท้าความเมื่อตอนเรียนอยู่สมัยปริญญาตรีนะครับ ช่วงที่ผมเข้ามาตอนแรกๆของปี 1 รูปร่างของผมจัดได้ว่าผอมเพรียว หุ่นขี้ก้างเลยก็ว่าได้
ในตอนนั้นถ้าผมจำไม่ผิดน้ำหนักผมแค่ 45 กิโลกรัมเองครับ
พอเริ่มช่วงสมัยเรียนนั้นก็ยังมีกิจกรรมและมีเวลาว่า งพอที่จะเล่นกีฬา หรือออกกำลังกายให้ร่างกายของเราแข็งแรง ช่วงนี้เลยยังไม่เกิดความเปลี่ยนแปลงมากมายครับ
ช่วง ปี 3-5 นั้นความเปลี่ยนแปลงของรูปร่างผมมัน
เริ่มต้นขึ้นแล้วครับ ผมน้ำหนักเพิ่มขึ้นมาจาก
45 มาเป็น 60 ในระยะเวลา 3 ปี ซึ่งหลายๆท่านก็อาจจะเป็นเช่นนี้ เหตุผลต่างๆนาที่ทำให้เราอ้วนนั้น
ก็คงเพราะมีการสังสรรค์มากขึ้น ช่วงเวลาที่ว่าง
มากขึ้นตามชั้นปี ทั้งเบียร์ ทั้งนอน
พอจบมาหางานทำ ไอ้ตัวผมก็คิดว่าคงจะได้ลด
น้ำหนักกับเขาบ้าง ที่ไหนได้ พอถึงวัยทำงานเข้าซึ่งจริงๆแล้ว ชีวิตหนุ่ม Office มันช่างหาเวลาว่าง
ยากเสียยิ่งกระไร ทั้งนอนดึก งานรีบเร่ง นัดพบกับลูกค้า ซ้ำพอถึงวันเสาร์อาทิตย์ที่หยุดจริงจัง
กลับรู้สึกขี้เกียจ ทำตัวเป็นขนอยู่กับห้องตลอดทั้งวัน ทั้งร่างกายทั้งสุขภาพมันทรุดโทรมลง
อย่างเห็นได้ชัด จากเมื่อก่อนที่ร่างกายแข็งแรง
เดี๋ยวนี้กลับมาโรคภัยไข้เจ็บเข้ามารุมเร้าอยู่เป็น
ประจำ
ถึงเวลาแล้วครับที่ผมจะต้องทำอะไรสักอย่าง
ผมพูดกับตัวเองมาได้สัก 3 ปีแล้วครับ............ ย้อนกลับไปสองปีที่แล้ว ผมได้ซื้อเครื่องออกกำลังกาย (ซึ่งตกเป็นทาสสื่อโฆษณา) มาพื่อลดหน้าท้อง และน้ำหนัก ผมได้แตะมันอยู่แค่ 1 อาทิตย์เท่านั้น ปัจจุบันหน้าที่ของมันคือที่ตากผ้าครับ
ปัจจุบันน้ำหนักของผมคือ 72 มาคิดย้อนกลับไปวัน
เวลาเก่าๆ ทรวดทรงเรามันต่างกันราวฟ้ากับเหว
อีกไม่นานหรอกครับ ผมจะต้องลดมันให้ได้
ขอให้เพื่อนๆพี่ๆทุกคนช่วยเป็นพยานให้ผมด้วย
ใครจะมาลดพร้อมผมก็ไม่ว่ากันนะครับ ฮ่าๆๆๆๆ
สู้ๆ สู้เว่ย ขอ SIX PACK สักที
เรื่องมันมีอยู่ว่าภาวะความอ้วนที่ค่อยๆคลืบคลานเข้า มาโดยที่เราไม่ทันรู้ตัวครับ กว่าเราจะรู้ตัวไอ้พุง
พุ้ยที่อยู่ติดกับตัวเรามันก็ยื่นออกมามากมายเสียแล้ ว เฮ้ออออ พูดไปแล้วก็เศร้า
ขอเท้าความเมื่อตอนเรียนอยู่สมัยปริญญาตรีนะครับ ช่วงที่ผมเข้ามาตอนแรกๆของปี 1 รูปร่างของผมจัดได้ว่าผอมเพรียว หุ่นขี้ก้างเลยก็ว่าได้
ในตอนนั้นถ้าผมจำไม่ผิดน้ำหนักผมแค่ 45 กิโลกรัมเองครับ
พอเริ่มช่วงสมัยเรียนนั้นก็ยังมีกิจกรรมและมีเวลาว่า งพอที่จะเล่นกีฬา หรือออกกำลังกายให้ร่างกายของเราแข็งแรง ช่วงนี้เลยยังไม่เกิดความเปลี่ยนแปลงมากมายครับ
ช่วง ปี 3-5 นั้นความเปลี่ยนแปลงของรูปร่างผมมัน
เริ่มต้นขึ้นแล้วครับ ผมน้ำหนักเพิ่มขึ้นมาจาก
45 มาเป็น 60 ในระยะเวลา 3 ปี ซึ่งหลายๆท่านก็อาจจะเป็นเช่นนี้ เหตุผลต่างๆนาที่ทำให้เราอ้วนนั้น
ก็คงเพราะมีการสังสรรค์มากขึ้น ช่วงเวลาที่ว่าง
มากขึ้นตามชั้นปี ทั้งเบียร์ ทั้งนอน
พอจบมาหางานทำ ไอ้ตัวผมก็คิดว่าคงจะได้ลด
น้ำหนักกับเขาบ้าง ที่ไหนได้ พอถึงวัยทำงานเข้าซึ่งจริงๆแล้ว ชีวิตหนุ่ม Office มันช่างหาเวลาว่าง
ยากเสียยิ่งกระไร ทั้งนอนดึก งานรีบเร่ง นัดพบกับลูกค้า ซ้ำพอถึงวันเสาร์อาทิตย์ที่หยุดจริงจัง
กลับรู้สึกขี้เกียจ ทำตัวเป็นขนอยู่กับห้องตลอดทั้งวัน ทั้งร่างกายทั้งสุขภาพมันทรุดโทรมลง
อย่างเห็นได้ชัด จากเมื่อก่อนที่ร่างกายแข็งแรง
เดี๋ยวนี้กลับมาโรคภัยไข้เจ็บเข้ามารุมเร้าอยู่เป็น
ประจำ
ถึงเวลาแล้วครับที่ผมจะต้องทำอะไรสักอย่าง
ผมพูดกับตัวเองมาได้สัก 3 ปีแล้วครับ............ ย้อนกลับไปสองปีที่แล้ว ผมได้ซื้อเครื่องออกกำลังกาย (ซึ่งตกเป็นทาสสื่อโฆษณา) มาพื่อลดหน้าท้อง และน้ำหนัก ผมได้แตะมันอยู่แค่ 1 อาทิตย์เท่านั้น ปัจจุบันหน้าที่ของมันคือที่ตากผ้าครับ
ปัจจุบันน้ำหนักของผมคือ 72 มาคิดย้อนกลับไปวัน
เวลาเก่าๆ ทรวดทรงเรามันต่างกันราวฟ้ากับเหว
อีกไม่นานหรอกครับ ผมจะต้องลดมันให้ได้
ขอให้เพื่อนๆพี่ๆทุกคนช่วยเป็นพยานให้ผมด้วย
ใครจะมาลดพร้อมผมก็ไม่ว่ากันนะครับ ฮ่าๆๆๆๆ
สู้ๆ สู้เว่ย ขอ SIX PACK สักที
Total Comments 7
Comments
-
ดีครับ ออกกำลังกายมีประโยชน์แน่นอน
ผมก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ ว่าจะ ๆ ออกกำลังกาย ทำได้อยู่เดือนนึง รู้สึกดีขึ้นมาก ตอนนี้ก็กลับมาขี้เกียจอีก พุงเริ่มมาอีกแล้วPosted 21-07-2009 at 09:47 PM by Nut 
-
ดีคับผมก็เป็นอีกคนที่มันเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆทั้งที่ กินน้อยลงแล้วนะ แต่ตอนนี้ก็เริ่มมาขี่ mbt แล้วมันช่วยได้เยอะเลยครับเพราะน้ำหนักสมัยก่อนตอนจบ ใหม่ๆนี้ ผมอยุ่ที่ 75 ครับทำงานก็เพิ่งขึ้นเรื่อยๆมีลดลงบางตามสถานการนั้น ๆ (เช่นเลิกกับแฟนตรอมใจ) จนแต่งงานมีลูกนี้ปัจจุบันเล่นไปที่ 102 แล้วครับไม่ได้ตั้งใจจริงๆไม่ได้ชั่นนานแล้วด้วย พุงออกนี้ไม่เท่าไรครับผมมีนมออกด้วย จะใส่คับเอได้อยุ่แล้วมั้งครับนี้ สงสัยจะมีความสุขมาไปหน่อยซะแล้วมั้ง ต้องลดความสุขลงหน่อยแล้วววววววว
Posted 22-07-2009 at 12:37 PM by eVeNt_mAn
-
โอ้วขอบคุณพี่ๆมากๆ ครับที่เข้ามาเยี่ยมชม
Posted 22-07-2009 at 12:53 PM by samkinkin
-
เป็นกำลังใจให้นะครับ ต้องพยายาม
ส่วนตัวผม น้ำหนัก ขึ้นชั่งเมื่อเช้า 86.6 กก.
5555.... กำลังพยายามลดอยู่เหมือนกันครับ
เพราะโดนเปลี่ยนชื่อจาก สุดที่รัก เป็น ไอ้อ้วน
ได้ยินคราใด ใจมันห่อเหี่ยว อิอิอิPosted 24-07-2009 at 12:12 AM by Thinking_41
-
วิธีลด
ค่อยๆ ลด วางเป้าไว้ ลดปีละ สองถึงสามโลพอ ไม่ต้องเยอะ
จะได้ไม่ฝืน สามเดือนแรกขอครึ่งหรือโลเดียว
ชั่งน้ำหนักทุกวัน ส่องกระจกทุกวัน
วิธี
มื้อเที่ยง ซัดเต็มที่ ไม่จำกัด
มื้อเย็น น้ำผลไม้ปั่นรวม,ต้มผักหรือสุกี้ หรือ สลัดผักรวม หรือผลไม้เพียวๆ เช่น ฝรั่ง, แตงโม,ฯลฯ
ให้ระวัง สัปปะรด,หรือผลไม้ให้น้ำตาลสูง
มื้อเช้า อาหารเบาๆ หรือ ลดให้เหลือครึ่งนึงจากเคยทาน (อย่าคิดว่ามื้อเช้าไม่ทานจะไม่มีแรงทำงานเพราะเรากำ ลังลดน้ำหนัก)
ระหว่างมื้อ coffee break งดพวกแป้งน้ำตาล ทานพวกผลไม้แก้เหงาปาก ถ้าติดกาแฟให้ค่อยๆลดพวกน้ำตาลออก ซดมันเพียวๆ
ทำให้ได้เท่านี้ก่อน
การลดน้ำหนักเป็นเรื่องจริงจัง เพื่อสุขภาพ
จดบันทึกน้ำหนักทุกวัน ชั่งทุกเช้า
แล้วมองดูสถิติ น้ำหนักที่ลดลง ให้ได้อารมณ์เหมือนเงินในแบงค์ที่งอกขึ้น
เท่านี้ก็ถือเป็นจุดเริ่มต้นแห่งสุขภาพแล้ว อิอิPosted 26-07-2009 at 03:19 PM by bndc
-
ขอบคุณพี่น้อยมากๆครับ
เป็นความรู้และกำลังใจให้กับผมมากๆ
ผมจะลองใช้วิธีพี่น้อยดูนะครับPosted 27-07-2009 at 06:28 PM by samkinkin
-
ขอบคุณ คุณบี้ครับ Blogsนี้กระตุ้นผมแล้วครับ ผมหนัก 75 แลัวครับ ได้แต่นั่งๆๆ ขอบคุณกำลังใจจากพี่น้อยนะครับ ^ ^
Posted 02-08-2009 at 10:46 AM by yanman
