กลับบ้าน...ตามหาหอยทราย #2

ต่อนะ




กระเป๋าตามมาติด ๆ ครับ ถอยปิคอัพเข้าเทียบ แล้วแบกลงมากอง กันเห็น ๆ

ไม่ต้องมีสายพงสายพาน มาให้นักการเมืองโกงกินให้เสียงบประมาณเปล่า ๆ ปรี๊ ๆ


พอกระเป๋าลงมากองพร้อมแล้ว เราก็ยืนอยู่หลังที่กั้น แล้วชี้เอาได้เลยครับ

ถูกใจใบไหน ใบไหนสวยดู ถูกชะตาดี ก็ชี้ ๆ เอาได้เลย ตามใจชอบ

เดี๋ยวเค้าหยิบมาให้เอง



ได้กระเป๋าใบที่ถูกใจแล้ว ก็โทรหาหม่อมแม่ให้มารับ
ระหว่างนี้ก็เดินเล่นในสนามบินไปพลาง ๆ เย็นสบายดี



หม่อมแม่มารับแล้ววววว


หลังจาก โผกอด กันพองาม แม่ก็บอกว่า ไปหวันโลก (สวรรคโลก) ซื้อหอยเลยมั้ย


โอ้วว ไปโลดเลยท่านแม่ รีบรุดไปเสียก่อนที่มันจะสูญพันธุ์หนีไปอีกรอบ


จากสนามบินไปตลาดเป้าหมาย ไม่ไกลนัก แป๊บเดียวก็ถึง

เสียดายที่แบตกล้องใกล้หมด เลยถ่ายเก็บ บรรยากาศมาไม่ได้เลย


เพราะเจตนาจะเก็บแบตไว้ถ่ายหอยทรายที่รัก ตอนอยู่ที่ร้านให้ได้


เดินหาอยู่แป๊บเดียวก็เจอเลยยยยย




หอยทร๊ายยยยยยย



วินาทีนี้ ได้กิน 100%


ดีใจยิ่งกว่าได้โล่ห์ บอกให้แม่เหมาหมดทั้งร้านโลด กลัวไม่พอกิน


ที่ อำเภอนี้เค้าใส่ถุงขายกันงี้แฮะ

แถวบ้านผมเค้าจะเอาใส่กะละมัง มีน้ำ

แล้วเอาถ้วยเล็ก ๆ ตวงขายเอาตามต้องการ


ซึ่งมันจะรู้สึกอร่อย ตั้งแต่ตอนแม่ค้า เอาถ้วยเล็ก ๆ ตักหอยในกะละมังแล้วอะ

เสียงเปลือกหอยที่อยู่ในน้ำ มันจะกระทบกันดัง กริ๊ง ๆ ฟังแล้วไพเราะยิ่ง

ทำให้จินตนาการถึงตอนมันไปเกลือกกลิ้งอยู่ในกระทะ กับน้ำปลาแล้ว


นี่อยู่ในถุงมาเรียบร้อย เลยขาดอรรถรสไปจังหวะนึง
แต่ไม่เป็นไร อาศัย เขย่า ๆ ถุงเอาก็ได้





นี่พิมพ์ ๆ มาถึงได้ทบทวนตัวเองว่า ทำไมกูโรคจิตแบบนี้นะ

ได้หอย แล้วก็ตรงรี่กลับบ้านเลยทีเดียว

กับข้าวอย่างอื่น แม่บอกว่ายังมีอยู่ในตู้กับข้าว

เช้านี้ทำผัดหอยให้กินอย่างเดียวพอ


กลับถึงบ้านแล้ว บ้านเปลี่ยนไปเยอะเลย

หลังจากไปเรียนต่างแดน
แล้วกลับมาปั่นโปรเจคเกมนรกต่อทันที

นี่ก็เพิ่งได้กลับ นับได้ก็ครึ่งปี เลยนะน่ะ

คิดถึงบ้านจั๊งงง

5-6 เดือน ต้นไม้แม่เพิ่มปริมาณมาเยอะเชียว






เดินไปสำรวจหลังบ้าน ก็พบโปรเจคใหม่ของคุณยาย




ที่หลังบ้านเล็ก ๆ คุณยาย จัดการ clear พื้นที่ ปักเสาไม้ ทำกระบะดิน
ปลูก พลู !!!


คุณยายอยากลองปลูกดู เพราะแถวบ้าน เค้าปลูกขายกันเป็นล่ำเป็นสัน

ก็เลยอยากลองเล่นบ้าง ตอนนี้ใบชุดแรกกำลังได้ที่แล้ว

เห็นว่าจะเก็บได้ละ